پایان یک آغاز۲

پایان یک آغاز-2
خلاصه قسمت قبل...(به مطلب قبلی مراجعه شود)
موندم چی بگم.
-پرهام کجاست؟
-چه میدونم کدوم گوریه؟؟؟؟
-گور؟یعنی چی؟
-هیچی غزل جان یعنی اعتیاد ...یعنی دود کردن پول...یعنی نتیجه اش پارسا و بی پولی...
به حرفای پرستو فکر میکردم:پرهام..اعتیاد...بی پولی!باورم نمیشد .حالا بعد از چند سال چرا باید پرستوی همیشه سادو اینجوری میدیدم؟
اشک توی چشام جمع شد و پرستو را که داشت گریه میکرد بغل کردم..

خیلی سعی کردم یه راهی پیدا کنم.میدونستم که پرستو کمک پولی قبول نمیکنه.پس باید چی کار میکردم؟یاد بچگی افتادم و بعدشم خوابم برد.
ساعت5 از خواب بلند شدم و بعد از نماز یه نگاهی به جزوه ام کردم وراه افتادم.
ساعت 7 صبح از خونه بیرون اومدم و ساعت 7:20بیمارستان بودم.توی بیمارستان المیرا رو دیدم.
-کجایی بابا ...دکتر منتظره...
-میتونی یه چیزی سر هم کنی که من....
-مگه چی کار داری؟بیا بریم دیگه...
از دکتر با کلی التماس اجازه گرفتم و اومدم پیش پرستو.
پرستو نبود حدس زدم که توی اتاق باشه برای همین رفتم تو اتاق.مادر پرستو توی اتاق بود.خبری از پرستو نبود
-سلام
برگشت و با تعجب سلام کرد
-شما؟؟؟
-من غزل هستم.دوست پرستو.توی همین بیمارستان...
دیگه ادامه ندادم.آروم بالای سر پارسا اومدم و گفتم:حالش چطوره؟
اشک توی چشمای مادرش جمع شدو گفت:بد...خیلی بد
_امید به خدا...ناامید نشید..
-ببخشید پرستو کجاست؟
-پرستو؟؟؟نمیدونم!
از اتاق بیرون اومدم .پرستو به طرف اتاق میدوید.
-سلام چی شده؟
-بدبخت شدم...
- چرا؟
-سروش...میخواد به پارسا...
-سروش کیه؟

این داستان ادامه دارد...