نقطه ای هست در وجود...که در این نقطه نیروی دافعه ای برابر با نیروی جاذبه زمین وارد میشه! بی وزن میشی...سبک...پرواز میکنی تا ته آسمون...
ناگهان خالی میشی از همه چی ...بی رنگ...میخندی بی دلیل...
همه چیز لحظه میشه...زمان از بین میره... گذشته و حال و اینده گره میخورن...
مشکل اینجاست که نقطه است...یعنی نه مساحتی داره و نه حجمی! فقط نقطه ای و خیلی سخته خودت رو در نقطه ای نگه داری...
میگفت وقتی عموش تو دستهاش جون داد...پسر عموش داد میزنه که مرد...مرد...به پسر عموش میگه چی میگی نمرده که! روحش جدا شده...واسه یه زندگی دیگه...تو بچه به دنیا میاد هم انقدر گریه میکنی؟! قسم میخورد که نه برای دلداری که با یقین به تک تک این کلمه ها اینجوری حرف میزده...
شاید اسم اون نقطه توکل باشه...
مریم عزیز...تولد ۲۱ سالگیت مبارک.. تو خریت منو نکن! و زندگی کن تو تموم لحظه هات...امیدوارم همه چیزهای خوب دنیا رو به دست بیاری...
سلام وبلاگ خیلی قشنگی داری لطفا به ما هم سر بزن.منتظرم
آخی از طرف من هم بهش تبریک بگو. . .
maro bash ke fek mikonim ki dare zendegi mikone tu taktake lahzehash o berim sarlohe ghararesh bedim.Paria inghad ozat daghun shode ke yadet rafte man che juri omidvar budam be zendegi o to che jure dige ?!!baba to ke hamash omid midadi,chet shode ?
albate hanuzam motmaenam ke honare lezat bordan az tak take lahzeha ro khub baladi o dari shekaste nafsi mikoni :)
mamnuuuuuuun,delam kolli barat tang shode pariaye nazani
:*******
:)) شاید خاصیت بالارفتن سن باشه! کم کم فکر میکنی مسخره اس این همه امید داشته باشی!
منم دلم برات خیلی تنگ شده...خیلی...
mamnun Zahra jan :)
yadete tavalodesh bekheir ke baham barash kardasti ! doros kardim..
آخییییییییی...واقعا یادش بخیر..
البته یه کم سخته آدم به این نقطه از وجود برسه!
قابل نداشت. تو هم جبران کن تولدمو تبریک بگو:P
البته بارون جان خیلی نگران نباش!
کلا خاصیت ما و از جمله پریا اینه که وقتی حالمون خیلی سرجاش نیس می نویسیم!!:)
هنوزم گاهی پر امیده!پر شور زندگی و فقط گاهی اینطوریه!
ولی خود بچه تو اون لحظه گریه میکنه.چون فضا براش عجیبه.اما اگه یه آشنا ببینه شاید اوضاع فرق کنه.امیدوارم تو اون نقطه یه آشنا ببینیم.به مریم بزرگ شدنشو تسلیت بگو!