چقدر theme جدید موبایلمو دوست دارم...مخصوصا اون background مشکی رو که با رنگ صورتی کمرنگی روش نوشته: I AM SO HAPPY و اون آدمکی که فقط دو تا چشم داره و یه لبخند بزرگ...اونوقت وقتی که SMS میاد یا میخوام زنگ بزنم...یا بازی کنم یا...نگام میوفته به این جمله و...تلقین چیز خوبیه در کل!
میدونی...به قسمت اعتقاد...دارم! قبلنا که مهندس میگفت: خانوم...سرنوشت...تقدیر هرکسی رو نوشتن رو پیشونیش...نمیشه باهاش جنگید...باهاش مخالف بودم! اما حالا شایدبه اون شدت مخالف نباشم!
میدونی فلسفه زندگیت میتونه با کتابی با عنوان" استادان بسیار...زندگی های بسیار..."تغییر کنه؟! یه روزی که حسش بود مفصلا مینویسم در موردش!
من میگم همونی میشه که باید بشه! اینو با تک تک سلول هام حس کردم و در عین حال هر کاری که بخوای همون میشه ! یعنی یه جورایی همه سر کاریم!!! فقط بلدم بگم خدا یا شکرت چون تو تک تک لحظاتم بوده و هوامو داشته!
به غیر از اتفاقایی که به صورت طبیعی برای ادم میوفته همه چیز دسته خودته. جلوی مردن رو نمی تونی بگیری ولی می تونی برای بقیه اتفاقایی که قراره برات بیوفته تصمیم بگیری. در واقع یه جورایی خودت می سازی اون قسم رو برای خودت. تنفر و عشق ورزیدن دست خود آدمه.
از این تم ها داری بده شاید رو ما هم تاثیر گذاشت. من که مدت هاست صبح به صبح چشمام به دو تا گوسفند باحال باز می شه که فقط برای چند لحظه خوشحالم می کنه. تازه تازگی ها همون خاصیتشون هم از دست رفته!!
کلا اسم سرنوشت که میاد یاد حرفای آدمای ضعیف و ترسو می افتم که واسه توجیه کاراشون به قسمت و سرنوشت آویزون می شن. از این منظر که دست آویز توجیه کارا بشه باهاش مخالفم و از این منظر که گویا اون از همه چی خبر داره و می دونه هرکی چند مرده حلاجه و چی کارس موافقم
۹۰٪وقایع زندگیو خودت رقم می زنی.۱۰٪ رو بقیه ی آدما و حوادثن که رقم میزنن.باید حواسمون به خودمون باشه که اون ۹۰٪ که دست خودمونه رو درس درمون رقم بزنیم و دعا کنیم برا خوب بودن اون ۱۰٪ بقیه!
بنظرم اعتقاد به تقدیر به آدما کمک می کنه تاته ناامیدی نرن!یه جورایی هم پوشانی اون ده و نود درصدس!تیکه هایی که نمی تونی متهم پیدا کنی و بسته به شرایط برا بهتر شدن حالت یکی از اون دوتا رو انتخاب می کنی!
بچه ها فاطمه مرد!!
فاگه کسی اون طرفاست وتش کنه به حال بیاد