چند روز پیش معارف داشتیم؛ انقدر بحث قشنگی بود که تصمیم گرفتم بنویسمش...امیدوارم منظورمو از این نوشته متوجه بشین!....
انگیزه هر کس از انجام کارهای ارادی اش چیه؟
بحث از همین نقطه شروع شد...گفتیم کلاس معارفه دیگه !!! پروندیم...کمال...سعادت...
ولی هیچ کدوم از اینا نبود...یکی گفت منفعت شخصی! استاد گفت درسته آفرین!!!..
یه عده شروع کردن مخالفت:نه...پس گذشت و ایثارو...اینا چی؟
- اونا هم همینطور...بعضی منفعت ها معنویه بعضی هاشونم مادی...
میدونین چیه ما هممون تاجر به دنیا میاییم!!! همش در حال حساب کردنیم...حالا حساب کردناس که با هم فرق داره...همه منفعتشونو تو یه چیز نمیبینن!
ولی حتی اگه به پیامبرش نگاه کنیم بازم به خاطر خودش است تمام کارایی که انجام میده ...واسه اینه که از خدا میترسه...
ما هیچ کسی رو دوست نداریم...ما در حقیقت فقط و فقط خودمونو دوست داریم...تمام کسانی رو که ما دوست داریم یه جورایی یه نفعی بهمون میرسونن...
مانیاز داریم کسی رو دوست داشته باشیم؛ پس بازم به خاطر خودمون و نیازمونه این دوست داشتنمون...
مامانمون ...بابامون...خواهر برادرامون....زنو شوهر و بچمون...همشون رو دوست داریم چون خیلی کارا واسمون میکنن و اونا هم متقابلا ما رو همینطوری دوست دارن..
مادر ها خودخواه ترین آدم های روی زمینن!!! همه نیاز دارن که بچه داشته باشن...که مادر بشن...که محبت کنن و محبت ببینن...
اگه کار خوبی میکنیم ...اگه دست کسی رو میگیریم...واسه اینه که یه روزی هم اون دستمونو بگیره...
ما خیلی خودخواهیم...هممون...
و چقدر مردم پست و بی ارزشن وقتی واسه همشون یه وسیله ایم...وقتی میفهمیم همشون به خاطر نیازشونه که ما رو دوست دارن....
و اینجاست که میفهمیم خیلی تنهاییم...خیلی تنها...
توی همین نقطه است که میشه خودکشی کرد...میشه معتاد شد...میشه...
یا نه...میشه به کسی فکر کرد که اگه ما به خاطر نیازمون دوسش داریم...اون بی نیاز مطلقه...
اگه ما ازش کمک میخوایم...ما چیزی نیستیم در مقابلش که بخواهیم کمکش کنیم....
همینجاست که میفهمیم چقدر عاشقانه دوسش داریم و چه قدر عاشقانه دوسمون داره...
همینجاست که میفهمیم فقط اونو داریم...فقط!
حالا همین خدا که مهربون ترین و بهترین و بخشنده ترین موجوده...ازمون میخواد که در مقابل عشقی که بهمون داره ما هم عاشق مخلوقاتش باشیم...
اینجاست که مردم انقدر با ارزش میشن...چون حالا شدن وسیله ای واسه رسیدن تو به خدا...حالا از طریق اوناست که میتونی عشقتو ثابت کنی...
و همین جاست که پیامبر میشه رئوفترین و خوش اخلاق ترین مردمان!
چون به خدا رسیده و عاشق مخلوقاتشه...همین جاست که میبینیم حتی اگه بهش توهین هم بکنن بازم دوسشون داره...اون عاشق مردمه....
ما بهترین دوست رو داریم...بیاین فقط یه کمی از اون مقداری که اون دوسمون داره ما دوسش داشته باشیم...
بیاین حداقل تو نمازمون ...واسه چند دقیقه هم که شده...همه کس و همه چیزو بریزیم دور...
و فقط و فقط اونو ستایش کنیم...
یادمون نره...خیلی تنهاییم!!!!!!!!