آدمیت!

برنامه ی کوله پشتی و قضیه ی ارازل و اوباش بهونه ای میشه برای وقتی که دور هم جمع میشیم ، هر کسی تمام خاطراتی که در این زمینه ها داره و تو این مدت موقعیتش پیش نیومده که تعریف کنه و مثل یه غده شده وسط مری! ، بگه و حال آدمو از هر چی انسانه به هم بزنه!

بچه که بودم تنها کارتونی که حسادتم رو تحریک می کرد و دوست داشتم جای یکی از شخصیتهاش باشم ، خرسای مهربان بود. همیشه دلم میخواست مثل اونا بتونم رو ابرا راه برم! حالا هم مثل اون موقعها باشنیدن این حرفا دلم میخواست یه تیکه ابر داشتم تک و تنها تو آسمون زندگی می کردم!

پسر عموم می گفت چند وقت پیش تو گیشا یه دختره می خواست خودکشی کنه و خودش رو از یه ساختمون بلند پرت کنه پایین. می گفت ملت جمع شده بودن پایین و موبایلاشون رو در آورده بودن که از این صحنه فیلم برداری کنن! میگفت یه پسره به دوستش میگه که من از بالا می گیرم و تو هم وقتی افتاد پایین بگیر!!!!

تو کوله پشتی یه گزارش نشون می ده از یه دختره که می گه مردم دیدن پسره منو داره با چاقو تهدید می کنه و به زور می بره ولی هیچ کس هیچ کاری نکرد!

وقتی با پسره مصاحبه می کنه خدا رو شکر می کنم که جای گزارش گره نیستم چون مطمئنا با دستای خودم اون حیوونو خفه می کردم!

تو آخر مصاحبه گزارشگره می پرسه مانتوت تنگ بود؟! دختره می گه آره ولی نه اونقدر....! و تو احساس می کنی که دوست داری گزارشگره رو هم خفه کنی!

مانتو ی تنگ اون دختره آیا واقعا توجیهی می شه واسه کار اون کثافت! ما چند بار شنیدیم که این آدما به همه گیر می دن و براشون فرقی نمی کنه...وقتی اون دختر داره می گه دوست داشتم تو اون لحظه بمیرم ولی اون کارو با من نکنه یعنی اهلش نبوده حالا هر چی تنش بوده!

آدمیت! شوخیه قشنگیه!