من دیگه خسته شدم بسکه چشام بارونیه پس دلم تا کی فضای غصه رو مهمونیه
من دیگه بسه برام تحمل این همه غم بسه جنگ بی ثمر برای هر زیاد و کم
وقتی فایده ای نداره غصه خوردن واسه چی واسه عشق های تو خالی ساده مردن واسه چی
نمی خوام چوب حراجی رو به قلبم بزنم نمی خوام گناه بی عشقی بیفته گردنم
نمی خوام در به در پیچ و خم این جاده شم واسه آتیش همه یه هیزم آماده شم
یا یه موجود کم و خالی و پر افاده شــــــــم وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم.....
این روزا پر شده از سوال...پر شده از درگیری های همیشگی...پر شده از دلداری های تکراری...
این روزا پر شده از خبرایی که مدت ها بود واسه نشنیدنشون گوشامو سفت گرفته بودم...این روزا پر شده...
" شک مثله مرز است ...یه مرز به باریکی یه طناب...شاید نخ...شاید مو...همش می ترسی که نکنه طرفی بیفتی که نباید!"
" خدا کنه واسه این شَکَم یه عدد الیاس نیاد سراغم!!"
احساس می کنم همیشه از یه ور پشت بوم افتادم! عمرا اگه من یه دقیقه رو این پشت بوم بند باشم!
می دونی تو این اوضاع بدتر از همه چیه؟! اینکه به هیچ بنی بشری اعتماد نداشته باشی! اینکه به فکر و نوع زندگی هیچ کس اعتقاد نداشته باشی...و گرفتن سر مشق و الگو از یکی که تو این شرایط داره زندگی می کنه به نظرت ابلهانه ترین کار دنیا بیاد...! (خودپرستی هم بد دردیه ها!!!)
" وقتی هیچ کسی رو قبول نداری خودت باش و لا اقل تلاش کن که *خودت* آدم خاصی باشه... حداقل آدم خوبی باشه!" ( این قسمتو با خودم بودم)
وبلاگ نوشتن خیلی کار هیجان انگیزیه! باور کن! حتی اگه خودت تنها خواننده ی مطلبات باشی!( خیلی فکر کردم تا به این نتیجه ی مهم رسیدم!)
یه چیز دیگه...
دریا تو خوبی؟! دوست داشتی این ورا بیا...به قول بارون هیچ گونه علائم حیاتی ازت دیده نمی شه!
fekr konam halesh khoub bashe!
سلام ... من هنوز علائم حیاتی رو دارم :دی ...