این داستان آخر نداره...
حتی فکر اون روزو نمیشه کرد که زلزله بزرگ اتفاق می افته...که کوه ها از هم میپاشه...که آسمون متلاشی میشه...و ترسناک تر و عجیب تر از همه شاید که تمام آدمها...تمام آدمهای روی زمین...منتظر گرفتن نتایج کارهایشان میشوند...تمام آدمها از زمان حوا و آدم و هابیل و قابیل...آدمهای نخستین...مردم زمان موسی و عیسی و مریم(ع)...بعد هم پیامبر و...حتی دختر بچه ای که در اثر یک اتفاق رانندگی تو یکی از جاده های به سمت یکی از شهرستانها مرده است و...وای....چقدر آدم باید باشد...چه قدر دلم میخواد بعضی از این آدمها رو ببینم!
عجب حس تنهایی عجیبیه...حس تنهایی و پشیمونی و دیدن عمری که به کاهی هم وزن ندارد...! وای اگر میزان سنجش اعمالمون عمل علی(ع) باشد...!
امروز استادمون پرسید میدونید بدترین نوع گاز گرفتگی مربوط به کدوم موجود است؟!
خودش جواب داد.... انسان!
ما خندیدیم و توی این خنده چه معنیه تلخی پنهان بود...انسان اگر بخواد سنگدل ترین و وحشی ترین موجود روی زمین خواهد بود...
چرا وقتی همدیگرو میبینیم و زل می زنیم به چشمهای هم به هم سلام نمیدیم...چرا از زدن یک لبخند ساده هم دریغ می کنیم...چرا ساده از کنار بچه ی کوچولوی سر چهار راه میگذریم...چرا خودمونو جای کسی که عزیزترینش مریضه نمیذاریم...چرا تا وقتی خودمون مورد بیعدالتی قرار نگیریم جنگیدن برای عدالت برامون معنی نداره...چرا بدون منت، بدون انتظار جبران ، محبت نمی کنیم...چرا دست همدیگرو نمیگیریم...چرا انقدر راحت به همدیگه انگ میزنیم... چرا اگر دوستمون درسش ضعیف تر از ما بود با اصرار کمکش نمیکنیم...چرا خدا رو تو لحظه هامون نمیبینیم...حس نمی کنیم...چرا کارهای بزرگ برای هر کسی می کنیم اما زورمون میاد یه کار کوچیک واسه خدا بکنیم...چرا انقدر انسانهای پستی شده ایم...چرا؟!
امروز وقتی به مناسبت روز دانشجو! نگهبان ها برای استقبال با اخمهای تو هم رفته ازمون کارت میخواستن...! من به شوخی گفتم گل رز نمیدین؟! ( صبحش از در فنی رز میدادن آخه!) و اونها هم انگار که تازه یادشون افتاده باشه که انسانیم هردومون...هموطنیم...هم زبونیم...نیششون باز شد و گفتن نه...رزامون تموم شده! ... تو دلم گفتم به خدا دشمن نیستیم با همدیگه اگه اعتراضی می کنیم...
سلام عزیزم خوبی؟ پیشا پیش عید غدیر مبارک. دعا یادت نره خانمی